Schtoialta Hausdier

Schtoialta Hausdier,
verbrennt vu dausad Sonna,
vom Mauhliacht omschponna,
vu dr Kälta durgfroara,
em Schtiaber verloara,
vu da Farba verlauh,
miad vom langa Schtauh.

Schtoialta Hausdier,
aus dr Zeit bisch du gfalla,
aber fall it en d’ Schnalla,
gang noh it zua,
i sieg en dir mi als Bua,
lass bloß noh it luck,
bisch vom Leaba a Schtuck.

Em Aubadliacht

Em Aubadliacht be versonna i ghockat,
hauh da alta Biarabaum verzähla lauh,
seina Gedanka hauh riabig i brockat,
em Heaz mecht i ’s Leaba verschtauh.

Weich und gluatroat isch dr Fuierball gsonka,
gflochta haut em Aubad er goldana Zöpfla,
sei Honigliacht hauh verlechnat i dronka
mit Gluuscht bis auf ’s allerletscht Dröpfla.

Zmaul hauh diaf denna a Wärma i gschpiert,
’s Aubadliacht haut meim Heaz ebbas geah,
a Gfiehl, so eiga, haut hoila sa griahrt,
emma andra Liacht hauh i allerhand gseah.